Πήλιο

Πήλιο

Του Μιλτιάδη Ρηγόπουλου

Βαδίζοντας για την Τσαγκαράδα

Για σας που θέλετε να γνωρίσετε καλύτερα αυτόν τον τόπο, ανεπιφύλακτα σας προτείνω να περπατήσετε την διαδρομή που περιγράφω παρακάτω.

Θα χρειαστείτε περίπου δύο με δυόμισι ώρες για να πάτε από τον Αη Γιάννη στην Τσαγκαράδα. Αρχίζουμε την βόλτα μας από τον πεζόδρομο του Αη-Γιάννη με κατεύθυνση προς τον Νότο και μετά την γέφυρα στη ρεματιά και το camping, βρισκόμαστε μπροστά στην παραλία Παπά- Νερό την οποία και θα διαβούμε. Στο βάθος διαγράφεται ο Κάβος της Νταμούχαρης και το καλντερίμι που ανηφορίζει τον βράχο πάνω από την Νταμούχαρη. είναι αυτό που θα μας οδηγήσει στην Τσαγκαράδα. Στο νότιο άκρο της παραλίας βρίσκουμε το μονοπάτι, που μετά από 300μ μας βγάζει σε άσφαλτο και συνεχίζουμε αριστερά. Αριστερά επίσης θα προχωρήσουμε στον κεντρικό δρόμο μετά την βρύση .

Φτάνουμε στο parking πάνω από την Νταμούχαρη και κατεβαίνουμε από το καλντερίμι στον οικισμό, τον διασχίζουμε , πάντα με νότια κατεύθυνση και στην άκρη περνώντας ένα ξύλινο γεφυράκι αρχίζουμε να ανηφορίζουμε στον βράχο, στα Καγγιόλια όπως τα λένε οι ντόπιοι. Μετά από 400μ αφήνουμε αριστερά το μονοπάτι που πηγαίνει σε χτήματα και άλλες παραλίες μέχρι το Μυλοπόταμο. Σε 30 λεπτά περίπου είμαστε στην κορυφή.

Έχουμε σαφώς πιο εύκολο περπάτημα τώρα, ηρεμούμε την αναπνοή μας, απολαμβάνοντας θέα που μόνο όποιος ανέβει ψηλά μπορεί να έχει βρισκόμαστε κιόλας στην Τσαγκαράδα η οποία εκτείνεται σε 3,5 χμ. και αποτελείται από 4 συνοικίες. Περνάμε ένα ξύλινο περίπτερο με καθιστικό. απέναντί του και δεξιά βρίσκουμε το καλντερίμι και ανηφορίζουμε ομαλά έχοντας στα δεξιά μας περίφραξη οικοπέδου. Φτάνουμε σε μια "πλατεία" με καστανιά και βρύση και την ταμπέλα "28ης Οκτωβρίου". Βαδίζουμε 30μ σε τσιμεντένιο δρόμο μέσα από αυλές σπιτιών και, προσοχή, στην δεξιά στροφή του δρόμου στην κορυφή της, παίρνουμε το μονοπάτι αριστερά .

Μετά από λίγα μέτρα μετατρέπεται σε καλντερίμι. Βαδίζουμε μέσα σε δάσος καστανιών και περνάμε ένα τσιμεντένιο γεφυράκι με μια κρήνη απέναντι. Ανηφορίζουμε το πανέμορφο λιθόστρωτο καλντερίμι πάντα μέσα σε δάσος αγριοκαστανιάς. Συναντάμε την άσφαλτο που τέμνει πια το καλντερίμι. Το ξαναβρίσκουμε απέναντι. Μετά από λίγα μέτρα περνάμε δίπλα από το καμπαναριό της Αγίας Κυριακής και την πλατεία της. Στο επάνω αριστερό της μέρος υπάρχει κρήνη και το καλντερίμι, ( οδός Φοινικοπούλου ) που συνεχίζει ανηφορικά.

Ξανά η άσφαλτος τέμνει τον δρόμο μας και ξανά θα βρούμε απέναντι την συνέχειά του αφήνοντας αριστερά ένα εκκλησάκι. Όταν ξαναβρούμε την άσφαλτο, βαδίζουμε προς τα αριστερά και φτάνουμε στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής με τον αιωνόβιο πλάτανο και τις μαρμάρινες κρήνες των λιονταριών στο κάτω μέρος της. Αντιδιαμετρικά από την είσοδό μας στην πλατεία συνεχίζεται το καλντερίμι, φτάνουμε στο παλιό σχολείο και συνεχίζουμε αφήνοντάς το αριστερά, αριστερά αφήνουμε και το Ξενία και κατηφορίζουμε μέσα σε καστανιές .

Περνάμε ακόμη ένα τσιμεντένιο γεφυράκι και ανηφορίζοντας λίγα μέτρα βρίσκουμε την άσφαλτο που οδηγεί στον Μυλοπόταμο. Εμείς πάμε επάνω, στον κεντρικό δρόμο και βαδίζοντας προς τα αριστερά φτάνουμε στην τελευταία συνοικία, τον Άγιο Ταξιάρχη. Επίσκεψη στο μοναδικό Εργαστήρι Τέχνης Eroterra και από εκεί στην αγκάλη της πλατείας .