Απόλυτη προστασία για το Σέιχ Σου - Η θέση των κοινωνικών και πολιτικών φορέων
- 1. Οι κοινωνικοί και πολιτικοί φορείς, που υπογράφουν αυτό το κείμενο,
θέλουν να εκφράσουν την ανησυχία τους για το μέλλον του περιαστικού
δάσους της Θεσσαλονίκης, του πολύπαθου Σέιχ Σου.
- 2. Αποδέχονται ότι η προστασία του δάσους έχει απόλυτη προτεραιότητα,
για λόγους περιβαλλοντικούς, αντιπλημμυρικούς και ποιότητας ζωής των
Θεσσαλονικέων.
- 3. Θεωρούν ως σημαντικές τις αποφάσεις της πολιτείας (των ετών 1935,
1973 και 1990), που έχουν κηρύξει αναδασωτέα την περιοχή του δάσους των
30.000 στρεμμάτων και το ότι αυτό προστατεύεται σήμερα από το Σύνταγμα,
τη δασική νομοθεσία και δύο αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.
- 4. Γνωρίζουν ότι κάποιες εκτάσεις (652 στρέμματα), που βρίσκονται κυρίως
στα πρανή του "Ρέματος του Πανοράματος" και των οποίων κάποιοι σημερινοί
ιδιοκτήτες διεκδικούν την "αξιοποίηση",, δόθηκαν αρχικά για "γεωργική
αποκατάσταση" στους κληρούχους πρόσφυγες στη διανομή του 1931-32. Όμως
από το 1935 η περιοχή αυτή περιλαμβάνεται μέσα στη συνολική έκταση των
30.000 αναδασωτέων στρεμμάτων. Λόγω των καταστροφικών πλημμύρων των ετών
1945-1946, η περιοχή αυτή αναδασώθηκε από το 1947 μέχρι το 1950 από τη
δασική υπηρεσία με τη συμμετοχή Πανοραμιτών, για να προστατευθεί κυρίως
η πόλη αλλά και για να γίνει επίσημα το Πανόραμα παραθεριστικό θέρετρο.
Την υπεραξία αυτήν απολαμβάνουν σήμερα όσοι έχουν αγοράσει εκτάσεις από
τους πρόσφυγες, και είναι οι περισσότεροι.
- 5. Υποστηρίζουν πως το γεγονός ότι χτίστηκαν εκεί νομότυπα 22 σπίτια στη
δεκαετία του '80 δεν αποτελεί λόγο ώστε να αναιρεθεί το προστατευτικό
πλαίσιο του 1990. Η μεγαλύτερη απειλή για το δάσος σήμερα είναι οι
διεκδικήσεις και οι ιδιοκτησίες, που φτάνουν μέχρι και τη μισή έκταση
του Σέιχ Σου, παρά τις υποσχέσεις για οριστική ρύθμιση του ιδιοκτησιακού
μετά την πυρκαγιά του 1997. Αν εξαιρεθεί από την προστασία έστω και ένα
τετραγωνικό μέτρο δάσους, θα διεκδικήσουν την ίδια αντιμετώπιση και
χιλιάδες άλλοι "ενδιαφερόμενοι".
- 6. Θεωρούν ότι και οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες είναι θύματα του κράτους. Το
κράτος έπρεπε να αποζημιώσει τους κληρούχους εγκαίρως, τουλάχιστον από
το 1973, όταν επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά ο δασικός χαρακτήρας των
τεμαχίων τους, ενόψει του ότι αποκτούσε οικοπεδική αξία και είχαν
αρχίσει να υπάρχουν πιέσεις.
- 7. Πιστεύουν ότι υπάρχει άμεση λύση στο πρόβλημα: είναι η αποζημίωση, με
τη διαδικασία της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης και πληρωμής από το κράτος
του ποσού που θα ορίσουν δίκαια τα δικαστήρια. Εναλλακτική λύση είναι η
ανταλλαγή των ιδιωτικών τεμαχίων με άλλες εκτάσεις που βρίσκονται σε
κοντινές περιοχές, με τη διαδικασία που προβλέπει ο νόμος για το
περιβάλλον και εφαρμόζεται όταν η πολιτεία ενδιαφέρεται να προστατεύσει
μία ευαίσθητη περιβαλλοντικά έκταση,. όπως είναι και το δάσος Σέιχ Σου.
- 8. Συμπαραστέκονται σε αυτούς που υπερασπίζονται με πολύχρονους αγώνες
όχι απλά το ατομικό τους αλλά το συλλογικό συμφέρον, που είναι η ίδια η
ανάσα της πόλης ενός εκατομμυρίου κατοίκων. Η οικολογική κριτική σε
καμιά περίπτωση δεν πρέπει να ποινικοποιείται αλλά να παίρνεται σοβαρά
υπόψη στον πολεοδομικό σχεδιασμό και σε κάθε επιλογή που ενδέχεται να
θίγει το περιβάλλον.
- 9. Θεωρούν ότι τα σοβαρά αυτά ζητήματα δεν πρέπει να προσωποποιούνται,
ούτε να επισκιάζονται από την προβολή σοβαρών ζητημάτων υγείας, που
απασχολούν προβεβλημένο πρόσωπο του χώρου των ιδιοκτητών. Άλλωστε η πιο
αποτελεσματική άμυνα απέναντι στην υποβάθμιση της υγείας των πολιτών
είναι η ίδια η προστασία του περιβάλλοντος.
10. Καλούν κάθε ευαίσθητο πολίτη και όσους ιδιοκτήτες αποδέχονται τη
φωνή της λογικής να συνταχθούν με τις απόψεις αυτές.
|