Μετέωρα - επίκειται απαγόρευση!! Κύκλοι του υπουργείου πολιτισμού και της εκκλησίας προωθούν σχέδιο προεδρικού διατάγματος που περιορίζει ή και απαγορεύει την ελεύθερη πρόσβαση των αναρριχητών στα Μετέωρα, ένα μαγευτικό και πλούσιο σε ιστορία μνημείο της φύσης Σύσσωμη η παγκόσμια κοινότητα των αναρριχητών, έχει κινητοποιηθεί και διαμαρτύρεται. Το παρακάτω μήνυμα κυκλοφορεί, μέσω του Oρειβατείν, σε ολόκληρο τον κόσμο.
Παρέμβαση του Δημήτρη Κουτσόγιωργα Αξίζει να αναφέρουμε την πολύ ουσιαστική και χρήσιμη παρέμβαση του (πρώην Βουλευτή, μέλους του ΣΕΟ Αθηνών) Δημήτρη Κουτσόγιωργα, στους βουλευτές του Νομού Τρικάλων, για το θέμα της επικείμενης απαγόρευσης της αναρρίχησης στα Μετέωρα. Όπως μάθαμε χάρις στο ενδιαφέρον των βουλευτών και άλλων τοπικών παραγόντων, δεν έχουν γίνει δεκτές οι εισηγήσεις για την προώθηση του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος που προβλέπει περιορισμό και ενδεχόμενη απαγόρευση της αναρρίχησης. Σημειώνουμε πως τα Μετέωρα έχουν ανακηρυχθεί από το 1995, σαν «Ιερός Χώρος» και από τότε εκκρεμεί το σχέδιο νόμου που θα καθορίζει το καθεστώς που θα διέπει την περιοχή. Επίσης έχει προγραμματιστεί συνάντηση του Δ. Κουτσόγιωργα με τον αρμόδιο Υφυπουργό ΠΕΧΩΔΕ για να εκτεθεί το θέμα διεξοδικά. Μετέωρα και Αναρρίχηση Ο Κώστας Λιώλιος, μέλος της Ορειβατικής Λέσχης Καλαμπάκας και Βοηθός εκπαιδευτής της Ε.Ο.Ο.Α, αναλύει την υφιστάμενη κατάσταση: Πολλές και μεγάλες οι συζητήσεις, οι οποίες λαμβάνουν χώρα τον τελευταίο καιρό σχετικά με την αναρρίχηση στο χώρο των Μετεώρων. Ας κάνουμε μια μικρή ανάλυση, σχετικά με το τι έχουμε και τι προβλέπουμε να γίνει. 1) Πόσοι πύργοι υπάρχουν στα Μετέωρα και σε ποιους ανεβαίνουν οι αναρριχητές; Στα Μετέωρα υπάρχουν περίπου 120 πύργοι (εξαιρούνται τα μικρά βράχια, μέχρι 20 μέτρα ύψος). Οι αναρριχητές, σύμφωνα με το μέχρι τώρα καθεστώς, ανεβαίνουν σ’ όλους τους βράχους, εκτός αυτών στους οποίους υπάρχουν κατοικημένα μοναστήρια. Σ’ αυτούς, ρητά και κατηγορηματικά απαγορεύεται το σκαρφάλωμα, συμφωνία την οποία έχουμε τηρήσει με μεγάλη προσοχή και συνέπεια. 2) Τι προσφέρουν οι αναρριχητές στο χώρο και την περιοχή μας;<br> Πολυσύνθετο το ερώτημα και πολλαπλή η απάντηση. Κατ’ αρχήν, σ’ όλα τα ορειβατικά πεδία, η αρχή έγινε από τους αναρριχητές, δηλαδή αυτοί πρώτοι πήγαν, ερεύνησαν, βρήκαν τρόπους πρόσβασης και σηματοδότησαν τα πρώτα (προς επίσκεψη) μονοπάτια. Μετά απ’ αυτούς ήρθαν οι πεζοπόροι (επισκέπτες) και οι υπόλοιποι κατά περίσταση πεζοπόροι. Δηλαδή, οι αναρριχητές είναι η αιχμή του δόρατος για κάθε ορεινή δραστηριότητα. Αυτό έγινε και στα Μετέωρα, πρώτα ήρθαν οι αναρριχητές, έψαξαν αναρριχήθηκαν, έκαναν υποδομή και έπειτα ακολούθησαν όλοι οι υπόλοιποι ενασχολούμενοι με την ορειβασία. 3) Τι είδους υποδομή έφτιαξαν οι αναρριχητές; Οι επενδύσεις των αναρριχητών για τη δημιουργία αναρριχητικού πεδίου, για τις ασφαλείς πτώσεις και μόνο, ξεπερνούν το ποσό των 100.000 Euro. Αν υπολογίσουμε τον κόπο, την εργασία, τη δημιουργία χαρτών και τη διαφήμιση, γίνεται κατανοητό ότι το ποσό είναι υπέρογκο. Τα Μετέωρα είναι ίσως το πιο οργανωμένο αναρριχητικό πεδίο σ’ όλη την Ευρώπη. Ο τοπικός σύλλογος κάθε χρόνο δραστηριοποιείται και αλλάζει όσες πιο πολλές παλιές ασφάλειες μπορεί (με προσωπικά έξοδα των μελών), για να διατηρείται το πεδίο ασφαλές και επισκέψιμο. (Υπάρχουν και άλλα πεδία που δεν τα επισκέπτονται οι αναρριχητές, λόγω της επικινδυνότητας των ασφαλειών). 4) Πόσοι είναι αυτοί που τελικά έρχονται στα Μετέωρα για να αναρριχηθούν; Από τα βιβλία που υπάρχουν στις κορφές, για να γράφουν οι αναρριχητές την ανάβασή τους και κυρίως από το βιβλίο της Ντούπιανης (βασικός βράχος) υπολογίσαμε περίπου τον αριθμό των 10.000 διανυκτερεύσεων. Αν υπολογίσουμε ότι πολλοί αναρριχητές επισκέπτονται το πεδίο οικογενειακώς, χωρίς τα υπόλοιπα μέλη να είναι αναρριχητές, γίνεται κατανοητό ότι ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος. Πρέπει εδώ να σημειώσουμε, ότι οι επισκέπτες αυτοί είναι άτομα που δεν καθοδηγούνται από τουριστικά γραφεία, μένουν μεγάλο χρονικό διάστημα στον τόπο μας και ενισχύουν οικονομικά κυρίως τις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις του Καστρακίου και της Καλαμπάκας. 5) Πρέπει η αναρρίχηση να είναι ανεξέλεγκτη; Σίγουρα όχι, άλλο όμως έλεγχος και άλλο απαγόρευση. Θα μπορούσε μέσω του Δήμου, να δημιουργηθεί ένα γραφείο, που οι αναρριχητές θα διπλώνουν την άφιξη και αναχώρησή τους. Σε ορισμένα πεδία μάλιστα πληρώνουν και κάποιο χρηματικό ποσό, που οι Δήμοι το χρησιμοποιούν για αλλαγές ασφαλειών, συντήρηση μονοπατιών, ομάδα διάσωσης κλπ. 6) Πειράζει τελικά αν απαγορευτούν μερικά βράχια; Όπως είπαμε και στην αρχή οι πύργοι είναι περίπου 120 αλλά δεν είναι όλοι επισκέψιμοι απ’ όλους τους αναρριχητές (δύσκολες διαδρομές, σαθρό πέτρωμα, επικινδυνότητα). Υπάρχουν ορισμένοι πύργοι, περίπου 20, οι οποίοι προτιμούνται περισσότερο π.χ. Υψηλότερα, Άγιο Πνεύμα, Ντούπιανη, Αγιά, Άλυσσος, Μόδι, Σουρλωτή, Πέτρα που Κρένει, Καλυμμαύχι, Δισκοπότηρο, Αμπάρια κ.ά. Αυτοί είναι οι βασικοί και οι πιο δημοφιλείς. Τυχόν απαγορεύσεις, θα αποθαρρύνουν τους αναρριχητές, έτσι ώστε να κάνουν ένα πολυδάπανο ταξίδι για να επισκεφθούν την περιοχή μας και θα προτιμήσουν άλλα πεδία. Εξάλλου ο ανταγωνισμός στα αθλήματα βουνού (εναλλακτικός τουρισμός), συνεχώς αυξάνεται. Κάθε περιοχή θέλει κομμάτι της πίτας. Ακόμη και στην περιοχή μας δημιουργήθηκαν πεδία, στην Πύλη, το Μουζάκι και γενικότερα στην Ελλάδα (Κάλυμνος, Αλεποχώρι κ.ά.), με σκοπό να τραβήξουν αυτούς τους τουρίστες στην περιοχή. Όσο εμείς κόβουμε βράχους, άλλες περιοχές θα το εκμεταλλεύονται όλο και περισσότερο. 7) Γιατί τελικά αναρριχώνται οι άνθρωποι, τι τους προσφέρει; Σ’ αυτή την ερώτηση θα δανειστώ τα λόγια του μεγάλου Γερμανού αναρριχητή Dietrich Hasse: «Γνωρίζουμε πως ο αθλητισμός της ορειβασίας αποτελεί για το νέο άνθρωπο ένα ιδανικό εφόδιο της ζωής του, ένα παιδαγωγικό κέντρο για αξιοπιστία, επίγνωση ευθύνης, συμπαράσταση έναντι των συναδέλφων του, αγάπη προς τη φύση και την πατρίδα. Αρχές οι οποίες είναι σε θέση να διαμορφώσουν τον άνθρωπο έως το υψηλό όριο της ηλικίας του -ιδιαίτερα τους νέους- τον καθιστά γενικά ισχυρό κατά της αβουλίας, καθώς και της χρήσεως οινοπνευματωδών ποτών, ναρκωτικών, βανδαλικών βιαιοτήτων και άλλες παρόμοιες καταστάσεις. Τέλος, είναι και η θετική σημασία της ορειβασίας, η οποία διακρίνει τον τρόπο ζωής μας». 8) Τι τελικά πρέπει να γίνει; Όπως είπαμε και παραπάνω, άλλο έλεγχος και άλλο απαγόρευση. Προσωπική άποψη, την οποία συμμερίζεται και η Αναρριχητική Κοινότητα, είναι ότι οι αναρριχητές θα πρέπει να μπορούν ν’ αναρριχώνται σ’ όλους τους βράχους, εκτός από αυτούς, που στην κορφή τους υπάρχουν κατοικημένα μοναστήρια. Ας είμαστε προσεκτικοί σ’ αυτό το θέμα και ας δούμε τους ορειβάτες, όχι ως άτομα που θέλουν να βάλουν σε κίνδυνο τη ζωή τους, αλλά ως αθλητές με ιδανικά και στόχους, αγάπη για τη ζωή και τη φύση. Γυρνώντας μερικά χρόνια πίσω, θα ανακαλύψουμε ότι οι πρώτοι αναρριχητές δεν ήταν άλλοι από τους προπαππούδες μας, οι οποίοι κινούμενοι από το ερευνητικό τους ένστικτο και από βιοποριστικούς λόγους, αναρριχήθηκαν πρώτοι στα Μετεωρίτικα βράχια και οι οποίοι, σύμφωνα με το βιβλίο της Μοναχής Θεοτέκνης «Μετέωρα, Το Πέτρινο Δάσος», βοήθησαν και τους πρώτους ασκητές να ανεβούν στους βράχους και να δημιουργήσουν τις πρώτες σκήτες και μοναστήρια. Αυτή η παράδοση λοιπόν συνεχίζεται ακόμα και σήμερα από πολλούς ντόπιους αναρριχητές (αλλά και επισκέπτες), οι οποίοι με αγάπη και σεβασμό διατηρούν το πεδίο ζωντανό και ακμαίο. Επιτέλους, πότε θα καταλάβουμε ότι ο χαρακτήρας της πόλης μας και γενικότερα της περιοχής είναι «ορειβατικός - φυσιολατρικός» και αυτό το χαρακτήρα πρέπει να βελτιώνουμε; Τα Μετέωρα για την περιοχή είναι ένα διαμάντι το οποίο πρέπει να εκμεταλλευθούμε, αλλά και να το φροντίζουμε προσεκτικά, γιατί ειδάλλως θα το χάσουμε. Τέλος, σαν «απλός» πολίτης της Καλαμπάκας, δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι κάποιοι θα ήθελαν να βλάψουν την αναρρίχηση στα Μετέωρα, αλλά ούτε και τους λόγους που θα τους προκαλούσαν να κάνουν κάτι τέτοιο. Μήπως σαν «απλός» πολίτης δεν μπορώ να καταλάβω τον «σύνθετο» τρόπο σκέψης τους; Τι σημαίνουν τα Μετέωρα |